
Uzun zamandır hayalini kurduğum televizyonsuz hayata nihayet geçebildik.. Yine yerinde duruyor fakat tabi artık çalışmıyor..
Nasıl da anlayışla karşıladı yavrum, hiç öyle fotoğraftaki gibi değildi, ne ilgisi var 🙂
Önce usta çağırmamızı teklif etti, çünkü biz tv’yi ara ara gizlice kapatır, ”Aaa elektrikler gitmiş, bi usta çağıralım da yapsın” derdik. Ama elektriklerin bir kaç kez gerçekten gittiğine şahit olunca, durumun tam olarak böyle olmadığını anladı 🙂 Bu olmazdı..
Yaşı büyüdükçe artık neyin ne olduğunu izah etmek de gerekiyor.
Bir gün aldık karşımıza oturduk, ”Bak İpekcim dedik, çok tv izliyorsun, buna bir sınırlama getirmemiz lazım” tabii dedi 🙂
Yok tabi böyle olmadı 🙂
Net bi şekilde televizyonun bozulduğunu ve bir türlü açamadığımızı söyledik. Önce kendisi gidip açmak istedi, olmayınca yeniden anlattım. ”Kızım bizim televizyonumuz bozulmuş artık çalışmıyor. Baban bir usta çağıracakmış” dediğimde itiraz etmedi. Ertesi sabah (pazar sabahı) erkenden kalkıp salona koştu, ilk iş düğmeyi deniyor. Dedim ki kızım hatırlamadın mı, bozulmuştu bizim televizyonumuz. Hııı evet bozuk diyip farklı şeylere daldı bu kez de. Tabii tüm gün evde gidip gidip yokluyor çalışacak mı diye..
Artık ikna oldu..
Hatta yerinde durmasına rağmen, evdeki varlığını bile unuttu..
Elbette gittiğimiz evlerde görecek, izleyecek, buna da engel olamayız ama en azından şu konuda içimiz çok rahat ki, televizyona daldığı o saatleri şimdi evde benim yanımda mutfakta bir şeylerle ilgilenerek, şarkı söyleyerek, sohbet ederek, oyun oynayarak geçiriyoruz. İlk kez bir sehpanın etrafında oturup hem çay içip hem sohbet bile ettik, ki bu en sevdiğimiz akşamdı.
Zaten tv izleyen, aslında bunun için bi imkanı olabilen bi aile bile değiliz. Günün büyük çoğunluğunu dışarda geçirip, akşam eve dönünce yapılacak işlerden zaten buna vakit olmuyor, aslında ilgimizi de çekmiyor. Telefonlar da zaten haylice vakit alıyor..
Amacım, ifade ve konuşma becerilerinin, el yeteneğinin ve kimliğinin geliştiği en kritik 3-4 yaş dönemini televizyondan, telefondan, tabletten ve bu gibi cihazların tümünden olabildiğince korumak kızımı, mümkün mertebe uzaklaştırmak..
Bu kadarcık gün bile bir ilerleme bizim için.. Bir kayıp değil bir kazanç hatta..
Bakalım, usta gelip tamir edene kadar bozuk bizim televizyonumuz 🙂
Ne gariptir hayat..bende zararlarindan dolayi oğluma hic tv izletnedim o uyurken izlerdik biz.simdi 24aylik biraz olsun izlesin istiyorum hicbir isimi yapamiyorum:(ama hic ilgisi yok izlemiyor
Pınar hanım ne mutlu size.. Demek ki onun için bi anlam ifade etmiyor.. Bırakın işler kalsın.. Gerçekten.. Yeter ki tv onu oyalamasın, uyutmasın.. Başka oyunlar eminim büyüdükçe bulacak kendine 🙂
Pek güzel olmuş 🙂
Çok teşekkür ederiz, gerçekten kafamız çok rahat artık, ses yok mis gibi 🙂
Benimde gönülden istediğim bir tavır olmuş Ama benim eşim maalesef pek düşkün tv ye. Tüm gün açmasamda akşam 17:00 den itibaren ayrılmıyo kızım tv başından. Link i atıyorum şimdi eşime, umarım birazda olsa etkilenip benimle aynı fikirde olur❤️ Sevgiler
TV’yi boşver, fotoğraftaki suratı izleyeyim ben daha güzel, hayretini yerim 🙂