İpeği kucağıma almadan önce öyle çok doğum hikayesi okudum ve bu kavuşmalara öyle ağladım ki, kendi hikayemi düşünüp bir sürü hikaye yazdım kafamda.. Gece uykuda, yada dışarıda yakalayacaktı beni.. Hastaneye gider gitmez kavuşacak yada saatlerce orada kalacaktım.. İnsan her okuduğunu (özellikle negatif hikayeleri) yaşayabileceğine ihtimal veriyor.. Ama her anne, her bebek başka bir hikaye yaşıyor..
Bizim doğum hikayemiz 28 Kasım günü 39. haftamızda doktor kontrolüne gitmemizle başladı. Son hafta kontrollerimizin hemen hepsi aynı rutindeydi. Normal doğum beklediğimiz için, doktorumuz da normal doğum yapabilmemde herhangi bir sakınca görmediği için mutluydum, bebek doğum kanalındaydı, başı aşağıdaydı.. Ben evde sancı bekliyordum. Fakat gece yaşadığım karın ağrılarının dışında sancı diye nitelendirebileceğim hiçbir şey yaşamamıştım. Evet sert tekmeler, birden gerilip sonra yeniden toplanmalar vardı fakat; doktorumun söylediğine göre bunları gerçek sancı olarak değerlendiremiyorduk.
Doktor kontrolümüze gitmeden bir gece önce tüm hamileliğim boyunca yaşadığım en rahat, en deliksiz uykuyu uyudum.Bu galiba gelecek uykusuz günler için bana bir lütuftu 🙂 Sabahında kontrole gidip, önce NST’ye ardından elimizde kağıtla doktorun odasına gittik. Biz kapıda beklerken NST kağıdımızı doktor görüp hemşireyle bir haber göndererek ”Bebek sanırım uyuyor, yeniden NST istiyorum” demiş. Bunu daha önce de yaşadığım için, tekrar NST’ ye girdim ve elimde ikinci sonuç kağıdımla yeniden doktorun yanındaydık. Bir 5 dk kadar sonra hemşire adımı söyleyip odaya çağırdı. Girdik ve doktorum konuşurken gayet sakindi:
-Zeynepcim bebeğin kalp atışları giderek yükseliyor.İki NST’de de durum aynı. Bu durumda seni acilen sezaryene almamız gerekiyor. Hemen servise in, seni hazırlasınlar. Bende yarım saate kadar geliyorum.
-Nasıl? Hemen şimdi mi? Bu bu kadar tehlikeli bir durum mu?
-Evet Zeynep.
-Eşimi bekleyemez miyiz, biraz uzakta çalışıyor, yetişemezse üzülür, biraz beklesek..
-Bebeğin kalp atışları yükseliyor diyorum, onu tehlikeye atmak istemezsin değil mi?
-Peki
Odadan çıktığımda yüzüm buz gibiydi. Ne yapacağımı kimi arayacağımı nereye döneceğimi şaşırmış, ağlayamaz gülemez bir durumdaydım. Öyle çok normal doğuma şartlanmışım ki, böyle bir şeyi hiç ama hiç tahmin etmedim. Hemen eşime ulaştım. Doğuma girmek üzere olduğumu söyledim. Benim o çok iyi tanıdığımı düşündüğüm, benden daha panik, benden daha heyecanlı eşim öyle rahattı ve beni öyle rahatlattı ki, servise inene kadar geleceğini söyledi ve kapadık. Odaya girdiğimizde hemşireler haberi almış, hemen arkamdan bir grup odaya girdi. Beni ameliyathane için hazırlamaya başladılar. Ama nasıl bir hızla! Çocuk doktoru hastaneden çıkmak üzereymiş, ona yetişmemiz gerekiyormuş. Eşim bebeği de beni de doğduğunda görürmüş. O sıra başka bir hemşire kendi doğumuna da eşinin gelemediğini anlatıp beni ikna etmeye çalışıyor, bir diğeri kan alıyor, bir diğeri damar yolu açıyor, bir başkası ise kilomu, yaşımı, geçirdiğim hastalıkları vs. soruyor. Kime dönmem gerektiğini şaşırıyorum; birden ”Hayır eşimi beklemek istiyorum, aşağıya inmek istemiyorum” diyip ağlamaya başladım. İyi ki ağlamışım hepsi odadan çıkıp beni rahat bıraktılar 🙂
Aradan biraz vakit geçtikten sonra tecrübeli bir hemşire yanıma gelip:
-Kızım senden evvel bir ameliyat var, onu bekliyoruz senin inmen için. Bu durumda vaktiniz var. Evdeki çantan da eşin de yetişecek korkma dedi. Ohh dedim:)
Evdeki çantalarımız geldi, yakınlarımız geldi ve sonra eşim geldi. Nasıl rahatladığımı anlatamam. Sonra hazır olduğumu haber verdik, ve bir sedye ile ameliyathaneye indim.
Birisi bana epidural sezaryen’in bu kadar kolay, bu kadar acısız ve bu kadar keyifli olduğunu söylese hiç ama hiç endişelenmezdim. Ameliyathanedeki herkes çok yakın ve çok ilgiliydi. Sanki yanımda hiç tanımadığım birileri değil de, sadece beni rahatlatmak için orada olmayı görev edinmiş insanlar vardı. Hemen sağımdaki saate baktığımda 17:00’dı. Anestezi uzmanı:
”Saat 17:40 olduğunda odanda bebeğinle birlikte olacaksın hazır mısın?” diye sordu. Gülümseyerek evet dedim:)
Ve ameliyatım sırasında, sonrasında, odama gidene kadar hep ama hep gülümsedim. Saat 17: 17 olduğunda, ben daha gelmesine çok var diye düşünürken, kızımın sesini duydum.. Nasıl içli ağlıyor.. Birazdan bir hemşire yeşil örtüye sarılı pamuk kızımı, o sıcacık yumuşacık varlığı dudaklarıma yaklaştırdı. Öptüm, öptüm.. Sonra hazırlanması için içeri aldılar.Hayatım boyunca bu kadar mutlu olduğumu hatırlamıyorum. Bu anlatması çok zor bir duygu. Tüm acıları unutturacak kadar, insanı tepeden tırnağa yenileyecek, bambaşka biri yapacak, dünyada sadece ikimiz kalsak dokunmayacak kadar başka.. Allah bir bebek sahibi olmak isteyen herkese bu güzel duyguyu yaşatsın dilerim ki.. Kimseyi bekletmesin..
Bugün kızım 13 günlük.. Uykusuzluk çekiyorum, bitkinim, bir işe başladığımda hep ama hep yarım kalıyor:) Ama hepsini görmezden gelecek kadar mutluyum. Uyusun diye gözünün içine bakıyor, uyuduğunda özleyip fotoğraflarına bakıyorum. Bir yandan büyüsün beni tanısın gülümsesin, bir yandan hep böyle kalsın günler geçmesin istiyorum. Annelik böyle garip haller demekmiş meğer.
Bu yazıyı hala heyecanım tazeyken yazmak tamamlamak istedim. Tahmin edersiniz ki başına çok defa oturdum kalktım ve ancak bugün tamamlayabildim 🙂 Birde hamilelikte yatıp kalkmaktan, bulantıdan şikayet ettiğim günlerde, ”Ah bunlar iyi günlerin. Hep içimde kalsaydı diyeceksin” diyenlere hiç hak vermediğimi söylemeliyim. Yüzüne bakmak, tüm ağrıyı sızıyı unutmak, yeniden doğmak demek. Ben aksine, tüm anne adaylarına bir an önce yavrularına sağlıkla kavuşmalarını dilerim 🙂
Ne kadar güzel anlatmışsın, gözlerim dolarak okudum.. Allah bir ömür sağlık ve mutluluk içinde yaşamayı nasip etsin, hep güzel günlerine şahit olun inşallah :’)
Çok teşekkür ederim 🙂 Hepimizin yavrusuna inşallah..
Anneliği iki kez tatmıs biri olarak yazdıklarınızı okuduktan sonra ucuncu cocuğu isteme konusunda kendime bir kez daha hak verdim. Allah yavrunuzu kem közlerden kazadan beladan korusun. Analı babalı buyusun minik kız:)
Bence insan hamile kalmadan, özellikle de bebek sahibi olmadan çocuk sayısı belirtmemeliymiş 🙂 Bir anda fikir değiştirebilir çünkü bu güzel duygular sayesinde:)
Çok duygulandım okurken… Daha hamilelik haberinizi okuyuşum dün gibi.. Allah’ım herkese ve en başta bana da tattırsın bu güzel duyguyu. Amin. Kızınızla sağlıklı mutlu ve huzurlu nice senelere 🙂
Ben de geriye döndüğümde ne hızlı geçmiş diyorum:) Çok teşekkür ederiz:)
Çok çok tebrik ederim. Allah ona sizinle birlikte geçireceği çok sağlıklı ve güzel bir ömür versin.
Sevgiler.
Aminn.. Çok çok teşekkür ederim Deniz 🙂
Zeynepcim herşeyden önce sağlıkla birbirinize kavuştuğunuz için çok ama çok sevindim.İnan tüylerim diken diken olarak okudum bitirince farkettim gözümün ucunda akmak için bekleyen yaşı.Nasıl güzel bir duygudur bu hangi kelime anlatır nasıl ve ne kadar anlatılabilir bilinmez.O ilk duyulan sesi,yumuk yumuk gözleri,mis gibi kokusunun bir tarifi olmaz ki.Allah isteyen herkese yaşatsın bu güzel duyguyu.İnsan bir anda nasıl değişeviyor değil mi.Uyusun diye bekleyip uyuyunca bile başında beklemek gibi bir garip haller içinde oluyor insan.Nefes alışverişlerini dinliyor ,ağlarsa duyarmıyımdan nefesinin sesine uyanan bir hale geliyoruz.Bekleyişinin böyle güzel sonuçlanmasına seni böylesi tarifsiz duygular içine sokmasına çok sevindim.Pamuk kızının mis kokulunu benim için de koklayarak öp olur mu.
Sevgiyle ve sağlıkla kalın güzel anne ve İpek kızı.
Sen ne kadar iyi anlıyorsun beni.. Çok teşekkür ederim Bahar’cım.. Öperim öpmez miyim..
Yaşadıklarımız ne kadar benzer şeyler ben de bir türlü fırsat bulup yazamadım. Ben lohusa dönemini biraz ağır geçiriyorum onu da ayrıyetten yazıcam 🙁 belki yazmak biraz rahatlatır. Okurken o anları bana tekrar yaşattın yine gözlerim doldu allah kimseyi evlatsız bırakmasın
Sinem muhakkak yaz, hatta tazeyken daha ilk fırsatta yazmaya başla. Doğumun hemen ertesi gününde başlasam daha uzun yazabilirmişim, gün geçtikçe içime işleyen birçok ayrıntıyı unutur gibi oluyorum. Merakla lohusalık yazını bekliyorum, çok gıcık bir süreçmiş:))
Sağlıklı mutlu bir ömrü olsun minik İpeğin.. Doğum hikayeleri beni hep ağlatır.. Yine gözümden yaşlar süzülerek okudum.. Kocaman bir Maşallah demek istiyorum 🙂
Çok çok teşekkür ederiz Sinem’ciğim 🙂
Canım okurken kızım ile yaşadıklarım aklıma geldi. Serra da normal doğum olacakdı ama 42 haftaya kadar bekledik sonrada sezeryanla doğdu. Onemli olan sağlıklı olmaları. İlk zamanlar evet zor geçiyor sudan çıkmış balık gibi oluyorsun uykusuzluk gerçekden de zor oluyor. Şimdu 19 aylık oldu yine aksamları kalıyor ama insan herşeye alışıyor. Biraz sabret 40 günlük olsun bak nasıl değişecek. Annelik zaman alınca güzelik kazanıyor. Sevgilerimle sağlıklı büyütmen dileğiyle.
Asude
Ouu ne kadar uzun, ne sabır göstermişsin.. Çünkü 38. hafta 39 olana kadar bana bir ay gibi gelmişti:) Ah benim kızım da böyle büyüyüp 19 aylık olacak mı, aslında 13 gün bile öyle hızlı geçti ki.. Sabırla 40 günü doldurmasını bekliyorum Asude’ciğim.. En azından uykularımızın biraz olsun düzene girmesi için.
Böyle içim bir tuhaf, eşinizi beklerken yaşadığınız endişeyi tahmin ederek ve bebeğinizi kucağınıza aldığınızda yaşadığınız mutluluğu tahmin ederek okudum yazınızı. Gözlerim dolmadı desem yalan olur. Ne mutlu sizeki bebeğinizi sağlıkla ve mutlulukla almışsınız kucağınıza. Darısı başıma olsun.
Çok çok teşekkür ederim, dilediğiniz vakitte darısı başınıza 🙂
Ayy ne tatlı bir hikaye ya, bakalım benimki nasıl olacak. 28. haftadayız biz:)
30^dan sonra patır patır geçiyor haftalar, çok çabuk geçsin ve sağlıkla kavuşun inşallah:)
Niye kalp atislari yukselmis Zeynepcigim , problem neymis.. Bizim de benzer selilde olmustu , demir suratiyla girmeye calismis dogum kanalina merakli cocuk
Doktoruma sorduğumda olabilir demişti, bu aslında bebeğin çıkmak isteyip sancı olamaması anlamına geliyormuş, çünkü nst’de bir hayli sancı gözüküyordu ama benim hissettiğim hiç birşey yoktu..
Öncelikle gözünüz aydın. Annelik bir kadının hayatındaki en önemli ve özel deneyim bence de. Onlarla büyüyor ve birçok şeyi öğreniyoruz. Bu süreçte kendimizi de keşfediyor, daha önce bilmediğimiz yanlarımızın farkına varıyoruz.
İki doğumumu da (bir tür riskli gebelik durumundan dolayı) epidural sezaryenle yaptım ve hiç sıkıntı çekmedim. Hastane dışında yatma ihtiyacı bile duymadım. Dolayısıyla kötü anılarım yok bu doğum türüne ilişkin.
Bebeğinizi her günün tadını çıkararak sağlıkla büyütmeniz dileğiyle,
Sevgiler,
Çok sağolun:) Daha şimdiden uykumun tahmin ettiğim kadar ağır olmadığını öğrendim, bakalım daha neler görecek ve öğreneceğim:)
Çok güzel bir hikaye yazmışsınız 🙂 Sizin adınıza çok mutlu oldum. İpek kıza sevgiler..
Çok teşekkür ederim:)
muhteşem yazmışssın Zeynepcim.Çok şükür sağlıkla almışsın kucağına İpeğini.Yazdıkların anne olma hevesi yaratıyor insana..Yaz arada tecrübelerini fırsat buldukça 🙂 Kızınla musmutlu günleriniz olsun..
Aaa böyle bir his uyandırıyorsa ne mutlu bana:) İmkan oldukça yazacağım:)
Çiçeği burnunda bir anne adayı olarak ,O kadar duygulandım ki,allah hep sağlıklı günlerini göstersin.Güzel bir ömür versin ona.
Tebrik ederim:)Allah analı,babalı büyütsün.
Çok teşekkür ederim:) Hepimizin yavrusu sağlıkla analı babalı büyüsün inşallah..
Taaa içimde hissettim…
Allah analı babalı büyütsün, yüzü hep gülsün, etrafını güldürsün, hayırlı bir evlat olsun.
Öyle güzel anlatmışsın ki hislerini ara ara okumaya geleceğim bu postu ben…
Ayda’cığım, canım çok çok teşekkür ederiz..
Ne güzel yazmışsın Dilekcim:)
Okurken hem duygulandım hemde çok heyecanlandım…
Son söylediğin cümle için özellikle kocaman bir AMİNNN diyorum:)
Güzel kızınla birlikte geçireceğin uzun ve sağlıklı bir ömür diliyorummm:)
Darısı başıma:)
Tijen’ciğim bende senin sağlıkla yavruna kavuşmanı diliyorum, senin hikayeni de okuruz inşallah:)
Canım benim!
Allah bebeğini de seni de nazardan kem gözlerden sakınsın.
Misss gibi kokulu İpekciğin ,eşin ve sen çok uzun çok mutlu bir ömür sürün e mi?
Aminn Nilgün Ablacığım:)
Zeynepcim tekrar tebrikler:)Uzuun, mutlu, sağlıklı bir ömrü olsun İpek in:)Rüzgar da aynı bu sebepten sezeryanla 38+5 de geldi ki ben de normal doğum istiyordum. NST kontrolüne gidip doğuma girmiştim ben de. Kısmet böyleymiş:) Kolaylıklar dileyerek öpüyorum:)
Öyle çok benzer durumu yaşayan varmış ki, bilmiyordum Sebla’cığım.. Sağlıkla kavuştuk ya gerisi mühim değil:) Çok teşekkür ederim..
Ne güzel anlatmışsınız, İpek kızınızı güle güle büyütün… Arkanızdan gelecek hamilelerin böyle pozitif hikayeleri görmeye ihtiyacı var;) sevgiler
Çok teşekkür ederim..Ben de hamilelik sürecimde pozitif hikayeler duymaya okumaya ihtiyaç duyduğum için özellikle moral versin istedim. Korkulacak birşey olmadığını bilsinler istedim..
Zeynepcim resmen gözlerim doldu, normalde böyle duygusal bir insan değilim halbuki. Öyle içten anlatmışsın ki sanki kendi başımdan geçmiş gibi okudum. Allah kızına güzel bir ömür versin, çok mutlu olsun
Canım.. Ben hiç duygusal değildim, nezaman hamile olduğumu öğrendim, herşeye ağlıyorum:) Çok teşekkür ederim:)
ne güzel anlatmışsın, sakin sakin…
minik kızınla sağlıklı, mutlu uzun ömürler dilerim.
ben de ilk zamanlar “ahh biraz büyüse…” diye gözünün içine bakıyordum, şimdi kızım 8 aylık ve hep böyle kalsın istiyorum. dediğin gibi, sana bir gülücük attığında, sen kapıdan girince çığlık çığlığa sevindiğinde o geceki uykusuzlar uçupp gidiyor 🙂
Elifciğim çok teşekkür ederim, bende aynı şeyleri senin ve yavrun için diliyorum..
Nasil heyecanla okudum.Kendimi senin yerine koydum ben de mutlu oldum 🙂 Amin Allah isteyen herkese nasip eder inşallah:)
Ben de ameliyatım sırasında hep bund dua ettim..aminn
Zeynep Hanım, tatlı Ipek’in sizin acı çekmenize gönlü razı olmamış, tatlı tatlı gelmiş baksanıza… 🙂 Ne mutlu size, bu güzel günlerin ve an’ın farkına vararak yaşıyorsunuz. Eşinizi ve sizi tebrik eder, minik kızınızla mutluluk dolu bir ömür dilerim…
Ne güzel yazmışsınız..Ben hep bizim için hayırlısının böyle olduğuna inandım..insan kendisi için neyin daha iyi olduğunu bilemiyor..güzel dileklerinize çok teşekkür ederim:)
Inan okurken gozlerim yasardi:) daha nice nice mutlu anilariniz,gunleriniz olsun birlikte :))
Selinnciğim çok teşekkür ederiz canım 🙂
Sevgili Zeynep,güzel kızını sağlıkla büyüt inşallah.Anlayışlı iyi insanların olduğu bir hastanede doğum yapmak büyük şans.Ben sağlıkçı olduğum halde,emzirme eğitimini yapan hemşire bana pek iyi davranmamıştı ve çok üzülmüştüm.Neyseki annem vardı,hemşireye yaptığı yanlışı hakettiği biçimde anlatmıştı.Evlatların anne ihtiyacı,doğum yapıp kendisi anne olduğunda bile bitmiyor.İpek kızınla nice güzel yıllar geçirmeni diliyorum.
Hümeyra’cım bu anlattıklarım konusunda evet, fakat emzirme konusunda sıfır bilgi ile ayrıldım bende hastaneden.defalarca çağırıp emmediğini söylediğim halde. Bana bunu öğretmek yerine, bir biberon mamayı bebeğin ağzına vermekte çareyi buldu hemşireler..asla hiçbirini affetmiyeceğim ben:(
Doğum hikayenizi göz pınarlarım dolarak okudum Zeynep’cim. Bende benzeri bir durum yaşamıştım.
Sağlıkla, mutlulukla büyüsün ipek bebek. Hep nefesi nefesinde, teni teninde olsun…
İkinizi de sevgiyle öpüyorum 🙂
Bizde seni öpüyoruz canım, çok teşekkür ederiz 🙂
her şey gönlünüzce olsun dilerim, biricik ipek’le hep bir arada mutlu sağlıklı olun inşallah.
yazınızı içimde hissederek okudum. sanki 3 yıl öncesini tekrar yaşadım. kızım zeynep, ankara gazi ünv. de doğdu. 7 aylık hamileyken gönülsüzce geldiğim ankara yı kızım sayesinde çok sevdim. “artık buralıyız.” dediğimiz sırada 1,5 yaşındayken, eşimin işi nedeniyle tekrar istanbul a döndük.
sizin yalın anlatımınızı, paylaşımlarınızı, zevkinizi çok seviyorum ben. bire bir tanımasam da sizi tanıdığım için çok mutluyum. iyi ki buradasınız iyi ki varsınız.. sevgili ipek i benim için de koklayıp öpün lütfen.
sevgilerimle,
Benim için yazdıklarınızı okumak, tanımadan sevilmek öyle mutluluk verici ki çok çok teşekkür ederim.. Sizin yaşadığınızın tersini yaşamışız bizde:) İstanbuldan eşimin işi için Ankaraya geldik:) Huzur ve sağlık bizimle olsun dilerim ki..Nerede olursak olalım..Tekrar teşekkür ederim samimiyetiniz için..
Kızın güzel ve sağlıklı büyüsün.Ben de 12 yıl önce bir nst’de bebeğimin kalp atışları durduğu için acil bir şekilde sezeryana alınmıştım.Eşimin haberi yoktu.Ve bekleyecek kadar da zamanımız yoktu.7.ayımdaydım.Oğlum dünyaya geldi.Çok sıkıntı çekti. 1.5 ay küvözde kaldı.Öpüp koklayamadım bile.Emziremedim , hep içimde kalmıştır.Neyse ki zamanla tüm sıkıntıları atlattık.Ama hala duyduğum her doğum hikayesinde duygulanırım böyle 🙂
Sağlıklı olması en büyük hediye..Allahım onu size bağışlamış.Hiçkimseyi yavrusundan ayırmasın Allah dilerim ki.. Çok teşekkür ederiz güzel dileklerinize:)
Merak ve heyecanla okudum.
Benim tatlı oğlum da 28 kasımda doğdu.2 yıl oldu.
Sağlıkla neşeyle büyüyün ailecek 🙂
Aa birlikte kutlayacağız doğum günlerimizi desenize:)
Canımmm tebrik ederim.Allah sağlıklı mutlu nice güzel günler göstersin İpek kıza.. Gözlerim dolu dolu okudum..Öpüyorum sizi sevgiler 🙂
Aminn canım hepimizin yavrusuna inşallah..çok teşekkür ederiz.
Zeynepciğim birbirinizin hayatından hiç eksik olmayın, ipek kızının bahtı açık,ömrü uzun olsun. Sevdikleri hep yanında olsun. Canım benim, mutluluğun daim olsun…
Aminnn çok ama çok teşekkür ederim..
ne güzel ve hoş bir kavuşma hikayesi
allah uzun sağlıklı bir ömür versin ipek’e
Çok teşekkür ederiz:) Aminn
Merhaba,
7+4 günlük anne adayı olan ben gözlerim dolarak okudum yazınızı. hamileliğimin başından beri geceleri uyuyamıyorum. bir çok sitede araştırdığıma göre psikolojik olduğunu anladım. sanırım ben doğumdan korkuyorum. hele epiduraldan… sırtından iğne felan, düşündükçe çok fena oluyorum. ama yazdıklarınız içimi ferahlattı. daha çok böyle güzel şeyler okumalıyım doğum hakkında sanırım. sakinleşmeye ihtiyacım var. çünkü gözümden uyku akıyor fakat uyuyamıyorum…
allah çocuğunuzu size ve eşinize bağışlasın. bizimkini de sağlıkla elimize alabilmeyi nasip etsin inşallah.
sevgiler…
🙂
Nilay hanım ne zaman isterseniz bana yazabilirsiniz, seve seve yanıtlar elimden geldiğince yardımcı olmaya çalışırım.öyle iyi anlıyorum ki sizi.ben normal doğum isteyen ama hem normalden, hem de ameliyat olmaktan çok korkuyordum.bahsettiğiniz belden yapılan iğne, size birinin tırnağını batırması kadar acı vermiyor inanın bana..ben de bu iğneyi olup acısına dayanamayanları okumuştum.ameliyathanede acıyacak mı diye sordum bitti mi diye soracaksın dediler:) ne olur korkmayın hiççç ama hiçbirşey duymuyorsunuz..bunu benim gibi iğne olmaktan korkan biri söylüyor buradan pay biçebilirsiniz:)
harika…
bir kız annesi olarak daha bir empati duydum şimdi 🙂
bol bol kokla benim için…
Kız annesi olmak nasıl güzelmiş:) teşekkür ederim:)
Zeynepim, ben neler kaçırmışım
:))daha çok yeni
Ah benim güzel arkadasım, sen dogum mu yaptın da sesin solugun cıkmıyodu ^.^
dipnot: bu yorumu, senin postunu okuduktan sonra araya ogle yemegi sıkıştırıp yazmak istedim. Çünkü ilk okudugumda yazsaydım aşırı duygusal bi yazı olacaktı ve hatta ben iki kelimeyi bir araya getiremeyecektim kesin!
o kadar mutlu oldumki saglıkla kuzunu kucagına almana, o kadar sevindimki sorunsuz bir dogum süreci gecirdigine.. Başından beri normal doguma sıcak bakıyor olsam da icimden bi ses bana da sezaryen olacak diyo. Hayırlısı olsun, saglıklı gelsin de melegim, gerisi teferruatmış dimi? bunu en iyi sen bilirsin şu an ^.^
Tekrar tebrik ediyorum seni ve eşini. Allah huzuru mutlulugu eksik etmesin cekirdek aileniz üzerinden <3
Canımm çok çok teşekkür ederim..senin de bir an önce pamuk kızına kavuşmanı diliyorum Asiye’cim..bu bambaşka bişey!
zeynepcim benim mesajlar gelmiyor sanırım yaaa:(
Çok tebrik ederim, uzun uzadıya yazdım sabah iki mesaj ama kaydınız alındı falan demiyor, internette bir sıkıntı mı var bilemedim:(
O kadar sevindim ki sağlıkla ipeği kucağına almana, tüm anlattıklarını, o sıkıntılı süreçlerini unuttum gitti.
Çok öpüyorum tatlı yanaklarından
Emel
Emelimm canım arkadaşım benim, hamilelikte nasıl moral verdi tümm yazdıkların..çok çok teşekkür ederiz canım o bulantıları bende çabuk unuttum:)
zeynepcim her zamanki gibi harika anlatmışsın.. ne güzel anne olacaksın.. ne şanslı bir bebek olacak.. hep mutlu olun.. sağlıkla.. huzurla..
Simgecim çok çok teşekkür ederiz..inşallah becerebilirim:)
Gözünüzaydın.Ne güzel anlatmışsınız anne olmanın güzelliklerini.Allah inşallah banada gösterir bu günleri.Sağlıklı uzun mutlu bi ömür dilerim.
Çok teşekkür ederim dilediğiniz vakitte siz de yaşarsınız bu güzel duyguyu inşallah!
yani gözlerim yaşardı resmen abla :/
çok güzel anlatmışsın orda seni izlemiş kadar oldum..
o kadar merak ediyorum ki ama ipek’ten çok senin nasıl anne olduğunu 🙂
çok yakışmıştır eminim 🙂 öpüyorum ikinizi de..
Ablanın ağzından ”annnemmmmm” çıkıyor başka kelime çıkmıyor merve:) böyle bir anne oldum, içim gidiyor ona baktıkça eriyorum.. İnşallah sen de gelir mis kokulumu görürsün öpersin:)
Annelik nasil bir his nasil bir baska kadinda ayni seyleri bulabiliyorsun nasil donuyorsun o gunlere…Hergecen gun buyuyecek kocaman bi sevgi bu hic gecmesin vakit dursun zaman derdim bir de sesi nasil olur acaba?ahh bi anne dese ya derdim siz simsiki olun koklayin birbirinizi gullerden guzeldir eminim miss kokusu gozunuz aydin gonlunuz hep boyle kalsin insallah
Burnumun ucundan gitmiyor kokusu, içimi eritiyor..çok ama çokk teşekkür ederim..
İpek bebek hoş geldinnn 🙂
Off ne kadar zaman olmuş bloğa gelmeyeli, bir ara yazmayı bırakmıştın demek İpke kız için dinleniyordun. Çok sevindim Zeynep 🙂
Evet Handan’cığım aslında hamilelik bulantılarından diyelim:) İnşallah artık yazabilirim:) çok teşekkür ederiz
canım sağlıkla büyüt bebeğini 🙂
nasıl ağlattın bir bilsen, bende her doğum hikayesinde ağlayanlardanım :*)
Senin yazılarını da okumuştum biliyor musun Bahar 🙂 Çok teşekkür ederm:)
Oncelikle hayirli olsun…Allah anali babali buyumesini nasip etsin…tum.kotuluklerden uzak,mutlu saglikli olsun hep… okurken birden 9 ay oncesine dondum kendi kizimin dogum hikayesine..insan tekrar tekrar yasamak istiyor o heyecani,mutlulugu,mucizeyi…
Pamuk kizina misil misil uykular, sana boool sut dilerim :))) mutlulugunuz daim olsun..
Sevgiler…
Çok çokk teşekkür ederim güzel dilekleriniz için:)
Zeynepcim gözün aydın! Allah sağlıkla büyütmeyi nasip etsin…
Ne güzel şimdi doyasıya kokla İpek’i,misler gibi kokuyordur:)
Hep ama hep kokluyorum:) Teşekkür ederiz Canan’cım..
Zeynep hanım içim ısındı nasıl sıcacık samimi bir paylaşım yapmışsınız. harikasınız. çok geçmiş olsun diyorum olumsuzluklara rağmen sağlıklı bir doğum yapmışsınız. bebeği benim için boool boool koklayın lütfen. mis gibi kokar o şimdi. şansı da bahtı da her daim açık olsun.
sevgilerimle…
Siz de beni çok mutlu ettiniz samimi yorumunuzla, çok çok teşekkür ederim koklarım tabii:)
Gözünüz aydın, hayırlı uzun ömür dilerim ailenize…
Aminn çok teşekkür ederiz:)
Bende 17 haftalık hamileyim ve hikayenizi gözlerimde ki yaşlara engel olamadan okudum. Birkaç gün önce bebeğimizin kız olduğunu öğrendik ve çok önceden karar verdiğimiz ismi artık telaffuz eder olduk :)) bizim kızımızın adı da Ipek olacak :)) bende bebeğime kavuşacağım günü merakla ve heyecanla bekliyorum 🙂 size de minik bebeğinizle,eşinizle sağlıklı,mutlu bir yıl ve uzun bir ömür diliyorum 🙂
Sahi mii ne kadar güzel:) Allah sizin İpeğinizi de sağlıkla kucağınıza almayı nasip etsin:) Çok teşekkür ederiz:)
Canım Zeynep’çiğim…hayat da sarıp sarmalasın İpek Kızı’nı tıpkı senin gibi sevgiyle,şefkatle…
Canımmm çok çok teşekkür ederim…