Hafta içi evime, masama, hatta hayatıma gösteremediğim özeni pazar günleri telafi edebiliyorum. Kahvaltı vaktine kadar, mutfaktan lezzetli bir şeyler çıkarıp, keyifli bir masa hazırlıyor, sonra bu masayı fotoğraflayabiliyorum.. Taze çiçeklerimiz de olursa daha mutlu olurum tabii:)
Zevkle hazırlanan masalarda yenilen her yemeğin daha lezzetli olduğunu düşünürüm hep.. Ev ihtiyaçlarımı satın aldığım dönem, masa örtüleri ve kumaş peçeteleri çokça almıştım. Hatta kıyafet ihtiyacım için çıkıp, ev ihtiyacıyla eve döndüğüm çoktur 🙂 Ama sonraları öğrendiğim ki örtülere peçetelere çok da lüzum yokmuş güzel masalar için. Bütçenizle değil; sizin hayal gücünüzle daha çok ilgiliymiş.. Bir araya getirme yakıştırma becerisiymiş biraz.. Şu masalarda bizim mutfağımızda bulunmayan ne var Allah aşkına? Bardaksa tabaksa hepsi mevcut. Biraz renk gerek bize yalnızca.. Bir de canlı papatyalar!
Gününüz aydın olsun!
hahh hahhh haaayt:) diyesim geldi Zeynep’çim.
evet evet kesinlikle öyle ki 🙂
yeter ki yaratıcılığımızı kullanalım veya kullanmak isteyelim 🙂
neler neler yaparız:)
sevgilerr…
Zeynepciğim, aynı şekilde ben de sadece pazar günleri özen gösterebiliyorum kahvaltı sofralarına, çalışan insanların kaderleri diyelim:)) Dediğinde de çok haklısın, sadece biraz dokunuşla harikalar yaratabiliriz elimizdeki malzemelerle:)) sevgiler..
Aynen katılıyorum tatlım….bende sofraya çok önem veriyorum.her zaman olmasa da hafta sonları cici bir sofra kurmaya çalışıyorum…kesinlikle canlı çiçekler sofraya ruh katıyor 🙂
Bir eş adayım olmadığı halde bende çokça ev alışverişi yapanlardanım. O kadar şey elimde patlayacak diye kormuyorda değilim. Kısmet artık 🙂 sevgiler….
Bazen sadece cicekler bile yetebiliyor mekani,sofralari canlandirmaya.Bence doganin guzellikleri bircok dekorasyon objesine bedel..
Sevgiler.
çiçekler çok güzel
Sevgili Zeynep; yazını okuduğumda aklıma Posta Gazetesi?nin Vural GÖKÇAYLI ile yaptığı bir ropörtajındaki anısı geldi. İznin olursa paylaşmak isterim?
“Paris?te Jean Patou?da asistandım. Dikiş diken kadınlar arasında biri, diğerleri gibi değildi. ?Kim bu kadın?? diye sordum. ?Bu fakir düşmüş bir kontes? dediler. 60 yaşındaydı. Ben 24. Ama onunla ahbaplık ediyordum. Beni bir gün evine davet etti. ?Kontesliğime bakmayın; ne şato ne saray, mütevazı bir evim var. Lütfederseniz gelin? dedi. Gittim; işte orada şık giyimle birlikte yaşam tarzındaki şıklığı gördüm.
Küçücük bir daireydi. Kontes siyah bir elbise giymişti. Sofrada yere kadar elde işlenmiş kolalı keten bir örtü, üzerinde gümüş şamdanlar, porselenler vardı. ?Ne kadar muhteşem bir sofra? dedim. ?Son kalan şıklığım? dedi. Ve ekledi: ?Tanrı?ya şükrediyorum ki bana masa örtüsünü kolalama kudretini veriyor. Doğru dürüst yemeğim de olmasa şık bir sofrada şık bir kıyafet giyip yemek yemek benim için ibadet gibi bir şey.? İşte bunu hissetmezseniz hiçbir zaman şık olamazsınız.” (Posta Gazetesi ? 12 Haziran 2010)
kesinlikle ve kesinlikle katılıyorum zeynepçim…
örtüler runner lar peçeteler hikaye bardaklar çanaklar çömlekler şahane :)))))
ANNE İŞTE; 🙂 Canım Dijle 🙂
PASTA KÖŞESİ; Ki o da bizde çok çok var, bence yapabiliriz, güzel masalar hazırlayabiliriz:)
DERYA Ö.; Derya yapmak istiyorum ama hafta içi bu gibi işler için ne vaktim ne enerjim ne de keyfim oluyor. Pazarları güzel sofralar için biçilmiş kaftan:)
COCOJELLY; Masalarımızdan eksik olmasın canlı çiçeklerimiz:)
MAHİNUR; Bu hazırlıklar mutlaka evvelinde de yapılır ama tarih alındıktan sonra daha ciddi bir hazırlık dönemi oluyor tabii:)
GÜLŞAH; Çok haklısın Gülşah..Doğa bize yediğimiz domatesten bibere, soframıza koyacağımız çiçeğe kadar öyle çok şey bahşediyor ki..
ELİF; Masa da öyle:)
BİZİM EVİN HANIMI; Baharcım çok güzel bir hikaye bu, paylaştığın için ben teşekkür ederim sana..
BAHAR; Evett bu da günün sözü olmalı bence, teşekkür ederim:)
ne kadar doğru söylemişsin.
hayal gücü bence, zevkle yaşamak için gerekli olan şeyler sıralamasın ilk sırayı kapar 😉
Al benden de okadar…Özenli bir sofra da yemek yerken oğlum hiç dökmüyor ve bıçağı da kullanmaya çabalıyor…Demem o ki insanın kendini özel hissetttiği anlardan biridir,özenli bir sofra da yemek yemek..Ayrıca arkadaşın paylaştığı hikayeyi çok beğendim,hemen kayınvalideme anlatayım:))
sevgiler canım…
Merhabalar.Bende kesinlikle katılıyorum size.Herşey tamamen hayal gücü aslında.
Bir araya getirmek.
eşyaların birbirini sevmesi gibi.
sizi severek ,büyük bir zevkle takip ediyorum.
bazen hiç olmadık zamanlarda,benim pozitif gücüm oluyorsunuz.
sevgiler.
SEYHAN; Değil mi seyhan bununla ilgili biz söz de vardı ama hatırlayamıyorum şimdi ne yazık ki
İJLAL; İjlalcim insan gerçekten bir çorba bile içse kendini özel hissediyor sanki yediği içtiği daha tatlı geliyor..
HATİCE; Hatice hanım beni o kadar mutlu ettiniz ki kendi halimde yazdıklarımın birilerine pozitif güç olması öyle güzel birşey ki benim için. Çok teşekkür ederim..
yaratıcılık ve hayal gücü birleştimi gerçekten sınır tanımıyor canım.
Ufacık şeyler detaylandırıp renk katıyor bulunduğumuz mekanları.
Canım ben de haftasonları özenle hazırlıyorum kahvaltı sofralarını özellikle.Bazen şirin bir peçete bazen de renkli bir tabak mutlu ediyor bizi ..Çok şık şeyler olacak belki sofrada; ama sohbet ağız tadı olmadıktan sonra ne kadar süslersen süsle değil mi…sevgiler.
bugün tanıştım sizle, internette dolaşırken ve merhaba deyip, rengarenk bir gün dilemek istedim size…
Bazıları öyle güzel ki nasıl koparıp da masaya koyarım 🙂
Ama fotoğrafta çiçek gerçekten çok estetik oluyor. O yüzden ben de öğretmenler günüydü, evlilik yıl dönümüydü vs. alınan çiçekleri hiç solmadan fotoğraflarda kullanıyorum 🙂